ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಕಥೆ. 359

*🌻ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಕಥೆ🌻                                                     ಲಿಂಬೆರಸ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತೆಂದು ಜ್ಯೂಸ್ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆಯೇ?*

ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಯಾರೋ ಅತಿಥಿಗಳು ಬರುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ನೀವು ಲಿಂಬೆಹಣ್ಣಿನ ಜ್ಯೂಸ್ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ. ಆದರೆ ಕೈ ತಪ್ಪಿನಿಂದಾಗಿ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಲಿಂಬೆರಸ ಸೇರಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಜ್ಯೂಸ್ ಕುಡಿಯಲಾರದಷ್ಟು ಹುಳಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ಜ್ಯೂಸ್‌ನಿಂದ ಲಿಂಬೆರಸವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆಯೇ? ಇಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಸಂಗತಿಗಳು ಘಟಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಅವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲಾಗದು. ಅಷ್ಟೂ ಜ್ಯೂಸನ್ನು ಚೆಲ್ಲಲೂ ಮನಸ್ಸು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆಗೇನು ಮಾಡುತ್ತೀರಿ?

ಆಗಿರುವ ಒಂದೇ ಒಂದು ದಾರಿಯೆಂದರೆ ಜ್ಯೂಸ್‌ಗೆ ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ನೀರು ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆ ಸೇರಿಸಿ ಹುಳಿಯ ಪ್ರಮಾಣ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವುದು. ಹಾಗಾದರೆ ಈಗ ಲಿಂಬೆ ಜ್ಯೂಸ್‌ನ್ನು ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಬದುಕಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ನೋಡೋಣ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕೆಟ್ಟ ಘಟನೆಗಳು, ತಪ್ಪು ಆಯ್ಕೆಗಳು, ತಪ್ಪು ನಿರ್ಧಾರಗಳು, ಅಹಿತಕರ ಸಂಗತಿಗಳು ನಡೆದು ಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ. ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಸರಿಪಡಿಸುವುದು ಜ್ಯೂಸ್‌ನಿಂದ ಲಿಂಬೆರಸ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದಷ್ಟೇ ಅಸಂಭವ. ಆಗ ಬದುಕೇ ಬೇಡ ಎಂದು ಕೈ ಚೆಲ್ಲುವುದು, ಆಗಿ ಹೋಗಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ಸಮಯ ವ್ಯರ್ಥಗೊಳಿಸುವುದು ಮೂರ್ಖತನ. ಅದರ ಬದಲು ಬದುಕಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸಬೇಕು. ಆಗ ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಗೌಣವಾಗಿ ಬದುಕು ಹಸನಾಗುತ್ತದೆ. ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸರಿಯಿರಬೇಕು, ಎಲ್ಲರೂ ಪರಿಪೂರ್ಣರಿರಬೇಕು ಎಂದು ಬಯಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಇರುವುದನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಕಲೆ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು.

***
ಅಪ್ಪ ಮತ್ತು ಹತ್ತು ವರ್ಷದ ಮಗ ಹಳ್ಳಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ದಾರಿ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೊಲ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಹಳೆಯದಾಗಿ ಕೆಸರು ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಒಂದು ಜೊತೆ ಶೂ ಬಿದ್ದುಕೊಂಡಿತ್ತು. ಹೊಲದೊಳಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ರೈತನ ಶೂ ಅದೆಂದು ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಸಣ್ಣ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಕೀಟಲೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಅನಿಸಿತು. ‘ಅಪ್ಪಾ ನಾವು ಈ ಶೂಗಳನ್ನು ಪೊದೆಯೊಳಗೆ ಅಡಗಿಸಿಡೋಣ. ರೈತ ಬಂದು ಶೂ ಇಲ್ಲದೇ ಇರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಪರದಾಡುವುದನ್ನು ನೋಡಲು ಮಜಾ ಬರುತ್ತದೆ’ ಎಂದ.

ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಮಗನ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಬೇಸರವಾಯ್ತು. ಆದರೂ ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ‘ಮಗೂ, ಈ ಹಳೆಯ ಶೂಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಆ ರೈತ ಬಹಳ ಬಡವನೆಂದು ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಬಡವನಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಟ್ಟು ಅದರಲ್ಲಿ ಆನಂದ ಪಡುವುದು ಕ್ರೂರತನ. ಆದರೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಉಪಾಯವಿದೆ. ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದರೂ ನಿನಗೆ ಸಂತೋಷ ಸಿಗುತ್ತದೆ’ ಎಂದ. ಮಗನಿಗೆ ಅಪ್ಪ ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮುಂದುವರಿಸಿದ ತಂದೆ, ‘ನಾವು ಆತನ ಎರಡೂ ಶೂಗಳೊಳಗೆ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಹಾಕೋಣ. ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಡುವಾಗ ಶೂ ಒಳಗೆ ಹಣ ನೋಡಿದ ಅವನ ವರ್ತನೆ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆಂದು ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನೋಡೋಣ ಆಗದೆ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ.

ಮಗನಿಗೂ ಇದು ಹಿಡಿಸಿತು. ಎರಡೂ ಶೂ ಒಳಗೆ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಇಬ್ಬರೂ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಗಮನಿಸತೊಡಗಿದರು. ರೈತ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ವಾಪಸಾದ. ಶೂ ಧರಿಸಿ ಹೊರಡಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡವನ ಕಾಲಿಗೆ ಏನೋ ತಾಕಿದಂತಾಯಿತು. ಏನೆಂದು ನೋಡಿದರೆ ನಾಣ್ಯಗಳು! ಅವನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. ಅದನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದ, ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಕಿಸೆಯೊಳಗೆ ಸೇರಿಸಿದ. ಇನ್ನೊಂದು ಶೂ ಧರಿಸುವಾಗಲೂ ಆತನಿಗೆ ನಾಣ್ಯಗಳು ಸಿಕ್ಕವು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಆತನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ನೀರು ಜಿನುಗಿತು!

ಆತ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಕೈ ಮುಗಿದು ‘ಅಯ್ಯಾ ದೇವರೆ! ನೀನೆಷ್ಟು ದಯಾಳು. ಇಲ್ಲಿ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನಿಟ್ಟ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮರು ಯಾರೋ ತಿಳಿಯದು. ಈ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ನಾನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದೂ ತಪ್ಪಾಗಬಹುದೇನೋ! ಆದರೆ ನನಗೆ ಹಣದ ಅವಶ್ಯವಿದೆ. ಈ ದುಡ್ಡಿನಿಂದ ನಾನು ಕಾಯಿಲೆ ಬಿದ್ದಿರುವ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಔಷಧ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಏನು ಮಾಡುವುದೋ ಎಂದು ಚಿಂತಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ನೀನೇ ದಾರಿ ತೋರಿಸಿದ್ದೀಯ’ ಎಂದು ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಕಣ್ಣಿಗೊತ್ತಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು ಹೋದ. ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಗ ಅಪ್ಪನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಜೋರಾಗಿ ಅತ್ತುಬಿಟ್ಟ. ಆಗ ಅಪ್ಪ ‘ಈಗ ಹೇಳು ಖುಷಿ ಯಾವುದರಲ್ಲಿದೆ? ಆತನ ಶೂಗಳನ್ನು ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟು ಪರದಾಟ ನೋಡುವುದರಲ್ಲೋ, ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದವನಿಗೆ ಕೈಲಾದ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿಯೋ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ.  ಈಗ ನೀವೇ ಹೇಳಿ ಯಾವುದರಲ್ಲಿದೆ ಆತ್ಮತೃಪ್ತಿ?                     ಕೃಪೆ: ವಿಶ್ವ ವಾಣಿ.                                     ಸಂಗ್ರಹ: ವೀರೇಶ್ ಅರಸಿಕೆರೆ.ದಾವಣಗೆರೆ.                                      *ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಕಥೆ ಆ್ಯಪ್*                  https://play.google.com/store/apps/details?id=com.dinakkondukathe